De laatste etappe is aangebroken

Zaterdag 11 juli  Bled (Slovenie) - Faak am See (Oostenrijk)
 
Vanochtend zijn we weer vertrokken. We rijden weg uit Bled en in de richting van Bled is er een lange file. Veel mensen gaan blijkbaar vakantie of weekend vieren aan het meer. Bij het smeden van onze reisplannen en het bestuderen van de kaart zien we dat het stadje Faak am See zo'n 60 kilometer van Bled af ligt. Een mooie gelegenheid om daar heen te gaan. Waarom ? 

We gaan even terug in de tijd, halverwege de jaren zeventig. De familie Van Meggelen, vader, moeder en de vijf kinderen maken zich klaar voor de vakantie. Met de groene VW bus waar de achterste bank uit is gesloopt om zo meer ruimte te hebben voor alle spullen die mee moeten op vakantie naar Oostenrijk. Zoon Martin zit achterin op een kist (waarin de aardappelen zitten voor de vakantie) waarop vader een stoel heeft gemonteerd. Zoon Flip, toen nog Fred genoemd, zit tussen zijn ouders voorin. De twee zussen, Jolanda en Ingrid, en broer Hans op de bank achter hun ouders. De familie gaat drie weken naar camping Poglitsch in Faak am See waar ze (enkele jaren) heen gaan. Daar vermaakt iedereen zich opperbest in een omgeving met mooie bergen (de "Mittagskogel" steekt er fier boven uit) en de Faakersee om de hoek, waar je door een kronkelriviertje vanaf de camping kon komen. En als klap op de vuurpijl werden er échte hele grote Wiener Schnitzels (die bijna niet op je bord pasten) gegeten in het restaurant van de camping. Flip koestert er warme herinneringen aan. Hoe zou het nu zijn op camping Poglitsch ? Hoe zou het zijn daar als volwassene weer te zijn en alles te bekijken ? Dat gingen we 11 juli in Faak am See doen.

Op internet zien we dat de camping nog bestaat en binnen een uurtje rijden we er naar toe. Eenmaal op de camping herinnert Flip zich sommige dingen weer (de kerk pal naast de camping) en andere dingen niet echt meer (stonden woonhuizen zo dicht naast de camping?). 's Middags besluiten we met een kano van de camping door het kronkelriviertje naar het grote meer te varen. En Bowie mee natuurlijk. Zo peddelen we door het kronkelriviertje naar het grote meer. Bedoeling was een stukje te peddelen en dan ergens aan te leggen en wat te drinken. Dat valt niet mee. Het lijken allemaal stukjes "strand" bij campings of andere privé recreatiegebieden te zijn waar het niet is toegestaan aan te leggen, laat staan met een hond te komen. Uiteindelijk vinden we een stukje strand waar het is toegestaan. Als we weer willen vertrekken hebben we een probleempje... Bowie blijkt toch niet zo'n fan van kanovaren te zijn, ze loopt weg van de kano en begint veelvuldig hard te blaffen. Een mooie show voor de zonaanbidders op het strand volgt waar wij proberen Bowie aan te sporen toch de kano in te gaan en Bowie luid protesteert.. Het is duidelijk, ze ziet het niet zitten weer in de kano te stappen. Aangezien we weinig keus hebben, moet ze wel mee en uiteindelijk lukt het.. 

's Avonds eten we in het restaurant van de camping. Flip neemt uiteraard een schnitzel. Zou die op zijn bord passen ? Dat blijkt het geval te zijn. Zouden kinderogen de schnitzel destijds voor reusachtig hebben aangezien of is de schnitzel tot een kleiner formaat gereduceerd ? We zullen het nooit weten.. 

Zondag 12 juli Faak am See - Wenen

De gasten van camping Poglitsch hebben geen wekker nodig. Om zeven uur slaat de kerkklok en is iedereen klaar wakker... Heerlijk zo heb je wat aan je dag..

Als we aan het inpakken zijn, rijdt de oude baas van de camping in een golfkarretje langs en maakt een praatje. Gisteren had hij Bowie ook al gezien en Bowie wat lekkers gegeven. Nu had hij ook nog wel wat voor Bowie (...). Voor ik er erg in heb ligt er een hele pizza in repen voor Bowie zijn neus die ook weer op zijn voor ik er erg in heb .... Bowie hoeft voorlopig geen brokken dat is duidelijk en gelukkig maar dat Bowie niet op één of ander speciaal voer zit... 

's Ochtends vertrekken we en laten we camping Poglitsch achter ons. Bedoeling was eerst naar de hoofdstad van Slowakije, Bratislava, te rijden. Ook zo'n stad waar wij niets van weten en normaliter niet snel heen zullen gaan. Als ik op internet zoek naar parkeermogelijkheden en campings in Bratislava krijg ik zo veel verontrustende berichten over diefstal en inbraak in campers dat we besluiten Bratislava te laten voor wat het is. Wellicht ooit.. Plan B is Wenen. Dat is vanaf Faak am See toch wel een stukje rijden, zo'n 350 kilometer.  

Halverwege de middag arriveren we op een camping in Wenen. Het is een troosteloos terrein. Het is dat het enorm warm is en we van plan zijn er maar één of twee dagen te blijven, want anders zouden we vertrekken en op zoek gaan naar een andere camping. Nadat we de camper hebben geïnstalleerd valt het Flip op dat het lijkt of de campers en caravans achter ons permanente bewoners hebben. Als we er even zitten (b)lijkt dat te kloppen. Joekels van caravans, grote mercedessen, motoren, dranghekken, het (b)lijken wel zigeuners te zijn waar we naast staan. We zien ze niet veel, maar als ze langs lopen voelen we ons enigzins ongemakkelijk. 

Nu het ondertussen behoorlijk warm is, leek het mij een goed idee aan het eind van de middag en avond naar Wenen te gaan, in de hoop dat het wat temperatuur betreft dan wat beter uit te houden zou zijn. Flip is enigzins verlamd door de hitte en ziet het niet zitten. Ook omdat het voor Bowie geen pretje zal zijn en er waarschijnlijk weinig mogelijkheden voor verkoeling zijn voor Bowie. Daarom besluiten we dat ik (alvast?) alleen op verkenning ga. De metro is op loopafstand van de camping en binnen een half uur (!) ben ik in het centrum van Wenen, waar het nog steeds erg warm is. Daar neem ik een stadsrit in een hop on hop off dubbeldekkersbus. Wat ik zie in de stadsrit sluit aan met het beeld dat ik vooraf had van Wenen. Veel oude mooie gebouwen en veel parken en alles ligt en staat er keurig bij. En de Donau natuurlijk die door de stad stroomt. Nadat ik een volledig rondje heb gereden met de bus, maak ik gebruik van de "hop on, hop off" mogelijkheid om enkele bezienswaardigheden van dichtbij te bekijken. De stad echt bekijken kost meer tijd en vooral meer energie die er ook bij mij door de hitte nu niet is. 

Eenmaal terug op de camping maken we samen de balans op. Met deze temperaturen is steden bekijken eigenlijk geen doen, niet voor ons en al helemaal niet met Bowie. We besluiten daarom het roer om te gooien en richting bergen te gaan waar het hopelijk beter uit te houden is. Morgen daarom weer vertrekken, snel weg van deze bijzondere camping.. 

Maandag 13 juli Wenen - Praag

We zitten al in de camper en het regent behoorlijk, de temperatuur is ook zo'n 15 graden lager dan gisteren ! De hitte van gisteren moest blijkbaar uit de lucht. Plan was naar Salzburg te gaan en vanuit daar de bergen in te gaan. In de navigatie zien we meerdere keren Salzburg staan en we komen er niet zo goed uit welke het moet zijn.. Vanaf de plaats waar we de navigatie invoeren zien we de verkeersborden staan met daarop ook Praha/Praag. Ach, daar zijn we ook nog niet geweest. Althans Flip is er al eens met vrienden een voetbalwedstrijd gaan kijken, maar hij herinnert zich daar niet zo heel veel meer van. We besluiten daarom, standvastig als we zijn (...), naar Praag te gaan.. 

Vanaf Wenen rijden we nog een klein stukje in Oostenrijk en dan zijn we in Tsjechie. Ook hier moeten we weer een vignet kopen. We krijgen steeds meer begrip voor de Duitsers die ook een heffing invoeren. Ook krijgen we met Tsjechische kronen te maken, helaas geen euro's. Voor wat betreft het reizen in Europa is de invoering van de euro toch wel heel makkelijk. Dat daar nu niet overal hetzelfde over wordt gedacht is wat anders (...).  Vanuit Oostenrijk op weg naar Tsjechie zien we heel veel velden met zonnebloemen. Het ziet er heel kleurrijk uit. Verder heel veel bossen. Op basis van de stand van de kilometerteller zien we dat we de 10.000 kilometer deze vakantie ondertussen zijn gepasseerd. 

Waar bij sommige grote steden maar één camping is, zijn er rond Praag tenminste zeven (alleen al in de ACSI gids). We besluiten de camping te nemen waar een foto bij staat. Bij aankomst blijken we in een Nederlandse enclave terecht te zijn gekomen. De camping ligt aan een rivier en er hangt een gemoedelijke sfeer. 

Omdat de camping nogal afgelegen ligt eten we wat in het mini restaurantje op de camping. De door moeders zelf gemaakt goulash wordt aanbevolen. Ik neem de proef op de som en kan het beamen, de goulash van moeder is heerlijk!

Ook hier weer een bijzonder voertuig op de camping. Een in mat zwarte verf bedekte vrachtwagen op hoge enorm brede wielen. Ik kom met de eigenaar aan de praat en het blijkt oorspronkelijk een legervoertuig te zijn dat is omgebouwd tot "camper". Ze zijn twee jaar aan het reizen. Het voertuig weegt maar liefst 9,5 ton (ter vergelijking, onze camper weegt nog geen 3,5 ton..) en aan de voorkant is een soort kraan om de motor die ze ook bij zich hebben te takelen op het voertuig ! 

Dinsdag 14 juli Praag

Vandaag staat Praag op het programma. Bij de camping ligt een klein treinstation dat er vijftig jaar geleden ongetwijfeld ook precies zo uit zag. Als de trein komt moeten we over de rails lopen en kunnen we instappen. We zitten er nog maar net in of de conducteur komt al en maakt ons duidelijk dat Bowie een muilkorf om moet. Dat valt niet mee en de stress neemt fors toe bij Bowie. We zijn blij als we uit de trein kunnen en Praag in kunnen. 

Praag is een hele mooie stad, veel oude gebouwen, mooie bruggen, een geweldig plein in het stadshart en alles lijkt in hele goede staat te zijn. Ook enorm veel souvenirwinkels met veel souvenirs waarvan je je afvraagt wie het in hemelsnaam koopt.. Het weer is een beetje zo, zo. Het is droog, maar daar is alles mee gezegd. Het is in ieder geval geen zomer in Praag, laat staan dat we over een Praagse lente kunnen spreken (...). Maar goed, dat is nog altijd beter dan de bloedhitte in Wenen. Alleen ziet zo'n grauwe lucht er niet zo gezellig uit op de foto's. 

We brengen de volledige dag door in Praag en gaan eind van de dag weer terug naar de camping met de trein zonder noemenswaardige (muilkorf)problemen. We hebben zeker niet alles gezien, maar onze voetjes gingen een beetje protesteren en het is ook weer niet ideaal met een hond een stad bekijken. 

's Avonds loop ik op de camping en als een paar jongeren uit (naar later blijkt) Zuid Korea Bowie zien reageren ze uitzinnig op Bowie. Het lijkt wel alsof ze nog nooit een hond hebben gezien.. Bowie vindt het allemaal prima want haar buik is gevuld met worstjes en gebakken varkensvlees. Ja, Bowie is liefhebber van de Zuid Koreaanse keuken...

Woensdag 15 juli Praag - Plzen - Munchen

Vanochtend zijn we vertrokken en alsnog op weg naar Salzburg gegaan. Nieuwe ronden, nieuwe kansen.. Op de weg naar Salzburg ligt de plaats Plzen. Hier schijnt pils te zijn uitgevonden. Tsjechen schijnen ook het volk te zijn dat de meeste liters bier per persoon drinken. We besluiten een tussenstop in Plzen te maken, ook omdat we wel benieuwd zijn naar een "normale" Tsjechische stad. In het centrum van de stad staan weer veel gebouwen met prachtige gevels. Veel panden zijn ook in verschillende kleuren geverfd. Desondanks pakt de stad mij niet in. Misschien ook omdat het nogal rustig is, een beetje somber weer is en niet zo "gezellig" aandoet. 

We rijden halverwege de middag weer verder en besluiten weer eens gebruik te maken van een camperstop omdat we verwachten laat aan te komen en de faciliteiten van een camping niet nodig hebben. Bij het stadion van Bayern Munchen schijnt er één te zijn. Als we aankomen blijkt de camperplaats in feite het parkeerterrein direct voor de ingang te zijn. Het is een prachtig stadion en het is best bijzonder daar zo vlak voor te staan. 's Avonds rond een uur of negen wordt het stadion opeens verlicht in de kleuren van de club, rood en wit. We ervaren het als een mooie lichtshow.

Donderdag 16 juli Munchen - Salzburg - Wagner am See

's Ochtends vertrekken we vanaf de camperplaats richting Salzburg. 

Bestemming is de Wasserspielen bij slot Hellbrun. Al ruim 400 (!) jaar geleden is het slot en de Wasserspielen aangelegd. Voor wat betreft de Wasserspielen, stel je een hele grote tuin voor waarin allerlei bouwsels, fonteinen, e.d. zijn aangelegd waar op onverwachte plaatsen en manieren water op mensen wordt gespoten. Het is vandaag weer bloedheet en op zo'n dag is een "douche" niet zo erg. Het is in ieder geval heel grappig en verrassend en de verkoeling is meer dan welkom. Kinderen zullen het helemaal geweldig vinden !

Daarna willen we op de camping bij Salzburg overnachten. Op de camping zou je een overzicht hebben over de stad. Eenmaal daar aangekomen blijkt er geen schaduw te zijn en staat iedereen hutje mutje. Dus verder kijken maar. We besluiten op zoek te gaan naar een camping bij een meer en de dichtsbijzijnde blijkt in Duitsland te zijn (Salzburg ligt ook net over de grens bij Duitsland). Daar vinden we een camping waar we overnachten. 

Vrijdag 17 juli Wagner am See (Duitsland)

Het relaxen bevalt wel en we besluiten een dagje extra te blijven. Helaas daarom wel verkassen want het plekje waar we staan blijkt te zijn gereserveerd. 

Zaterdag 18 juli Wagner am See - Mortschach (Oostenrijk)

Vanochtend zijn we vertrokken uit Duitsland, op weg naar de "Grossglockner Hochalpenstrasse". De Grossglockner is met ruim 3700 meter de hoogtste berg van Oostenrijk. De weg is zo'n 50 kilometer lang en je rijdt constant door de berg met prachtige uitzichten. Aangezien het vandaag weer prachtig weer is, is het zicht ook geweldig. 

De camper heeft het zo nu en dan zwaar als deze weer moet optrekken vanaf een stijl stukje (omdat wij een stop wilde maken om op een bepaalde plek een foto te maken). Wat bij het aanrijden dan redelijk vlak lijkt, blijkt bij het wegrijden dan opeens een stuk steiler en de motor van de camper slaat veelvuldig af. Als je dan op een kort stukje op een berg staat krijg je (ik in ieder geval wel..) daar toch een beetje de zenuwen van. Maar het is gelukkig allemaal gelukt uiteindelijk dankzij Flip. Er waren ook nogal wat fietsers die de route reden. Dat is, licht uitgedrukt, een behoorlijke uitdaging (dus Aad en Ron, leef je uit ;)). 

Het was in ieder geval beslist de moeite waard. Nadat we het dal uitreden vonden we al snel een camping waar we nu staan. Nog even genieten van het mooie uitzicht! Dat is maar zo, zo gebeurd.  Flip werd namelijk gestoken door een wesp. Een "normaal" mens had namelijk met de trauma-helicopter naar het ziekenhuis moeten worden gebracht (aldus Flip...), maar gelukkig verbeet Flip zich tegen de steek van de wesp...

Zondag 19 juli Mortschach  (Oostenrijk) - Fussen (Duitsland)

Vanochtend gevoelsmatig toch wel de eerste etappe naar huis. Aangezien al jaren "Neuschwanstein" op mijn ooit to do lijstje staat rijden we terug richting Zuid Duitsland, alleen nu een stuk westelijker dan waar we waren. Neuschwanstein is een kasteel dat rond 1870 is gebouwd en zou de inspiratie zijn voor het kasteel van Doornroosje en later ook weer inspiratie voor het kasteel van Disneyland. Jaarlijks zouden er 50 miljoen (!!) mensen heen gaan. Daarom lijkt het ons goed er 's ochtends vroeg te zijn en daarom gebruiken we vandaag om er naar een camping in de buurt te rijden. 

We hebben weer zo'n 300 kilometer te overbruggen. Daarvan rijden we zeker de helft nog door bergen en tunnels. Het is weer prachtig weer en aangezien het gelukkig weinig haarspeldbochten zijn is in de bergen rijden dan geen straf met prachtige bergen en dalen om ons heen. Het waren prachtige ritten. De navigatie leidt ons via Italie, dus zo rijden we van Oostenrijk via Italie terug naar Oostenrijk en zo uiteindelijk naar Duitsland. 

Als we er bijna zijn (nog zo'n 25 kilometer) is het file rijden aan een stuk aan de andere kant van de weg. Later horen we dat dat heel normaal hier is in deze tijd van het jaar.. De camping die wij op het oog hadden bleek al vol te zijn maar gelukkig vonden we een kleine camping er vlak bij die nog plaats had (het hoogseizoen is begonnen, dat is duidelijk..) . Kamperen bij de boer, want de koeien staan een stukje verderop in de stal. 

Maandag 20 juli Fussen -  Bodensee

Vanochtend al vroeg uit de veren, half 7 ging mijn wekker in de vorm van Flip die mij wekte. Om half 8 weggereden bij de camping en rond 8 uur parkeerden we de camper. Het is nog rustig op de parkeerplaatsen, maar bij de kaartverkoop is er al een rij waar ik een half uur in sta. Mocht je ook willen gaan, reserveren via internet is mogelijk en wellicht handig (....). Het valt op dat er echt enorm veel Aziaten zijn die het kasteel bezoeken. 

Het kasteel, gelegen op een bergrichel en omringd door bergen, bossen en meren, is alleen door middel van een tour te bezichtigen en even voor tienen wandel ik (honden weer niet toegestaan en Flip wil het kasteel niet in) het kasteel van koning Ludwig II in. Hij verwezenlijkte zijn droom, maar heeft er helaas zelf maar een half jaar mogen wonen, werd daarna krankzinnig verklaard en kort daarna drijvend in een vijver nabij gevonden, tezamen met zijn psychiater. Niet echt een happy end dus. Het kasteel is daarom helaas niet helemaal af (wel grotendeels) en niemand heeft er daarna ooit (meer) gewoond.Het interieur van het kasteel is gevuld met pracht en praal en kenmerkend voor "over the top", althans naar hedendaagse begrippen... Rond het mddaguur vertrekken we en gaan we op weg naar de Bodensee. De parkeerplaatsen bij de kastelen zijn ondertussen afgeladen met auto's, campers en bussen. 

Halverwege de middag arriveren we bij de Bodensee en daar vinden we in het Duitse gedeelte een camping. Bijzonder is dat de Bodensee zowel in Duitsland, Oostenrijk en Zwitserland ligt. Toen we in eerste instantie niets vonden in een plaatsje en een stukje verder reden kwamen we weer in Oostenrijk terecht.