Louis de Funes in waterwonderland

Woensdag 17 juni Selce - Plitvice

Even Apeldoorn bellen, of Aveco verzekeringen in dit geval. Hoort een sabattical niet stressvrij te zijn ? Dat was het vandaag verre van. 

We hadden besloten te vertrekken uit Selce en te gaan rijden naar de camping bij de Plitvice meren. Zo gezegd, zo gedaan was het helaas niet. Bij het wegrijden van de camping kwamen opeens een man en vrouw druk gebarend naar ons toe. Wat bleek, bij het maken van een draai hadden we hun camper geraakt. Door de manier waarop ze reageerden kregen we, voordat we zelf hun schade hadden gezien, eerst de indruk dat hun camper net zo was toegetakeld als de patatkar van Cornelis Harteveld nadat deze was teruggevonden. Dat bleek gelukkkig niet het geval te zijn. Wel enkele krassen en lakschade. Echt niet leuk dus. En wij hadden ook lakschade. Gelukkig waren het Nederlanders, dat communiceert toch wel een heel stuk makkelijker. Nadat bij ons allemaal de ergste schrik er af was een en ander geregeld. Je merkt wel dat de schrik en de balen in je lijf blijft zitten. 

Daarna alsnog op weg gegaan naar het Nationale Park van de Plitvice meren. Gelijk iets vreemds, de snooper (onze tomtom voor campers) informeerde ons dat er geen route voor ons voertuig was. Met een miljoen bezoekers leek dat niet zo waarschijnlijk.. Met wat wijzigingen kregen we toch een route voorgeschoteld. Toen we er al bijna waren kwamen we er wel achter dat het niet de gebruikelijke was. Bergweggetjes, kleine dorpjes, smalle eenbaanswegen leken al niet echt te horen bij de toegangsweg naar de nummer 1 bezienswaardigheid van Kroatie.. 

Gelukkig hebben we deze weg wel zonder kleerscheuren volbracht en achteraf was het best leuk om daar te rijden. Langs de weg werd veel kaas en honing te koop aangeboden en ook, zeker toen we dichterbij de bestemming kwamen, heel veel kamers bij particulieren. Dat schijnt in Koratie heel gebruikelijk te zijn. Onderweg hebben we ook veel huizen en gebouwen gezien waar de kogelgaten nog in zaten. Een zichtbare herinnering aan de tragedie die zich daar nog maar zo'n 25 jaar geleden heeft afgespeeld. Ongelofelijk !  

We zijn op de camping gaan staan die door het park wordt geëxploiteerd . Camping Korana (nee, geen islamitische camping ;). Het is weer een grote camping, maar dat is totaal niet storend. Je moet je een soort recreatiegebied voorstellen, beetje heuvelachtig, stukken gras, veel bomen, met stukjes weg, slingerdelang er doorheen en met geen enkel "vak" of iets wat daar op lijkt. Je mag gewoon je tent, caravan of camper neerzetten waar je wilt. Dat ziet er daardoor heel grappig uit. Lukraak op heuveltjes of juist onderaan de heuveltjes, langs de weg of midden in een veld staat van alles. Het geeft een heel vrij gevoel, zeker omdat het nog niet zo druk is. Beetje bijkomen van het vervelende begin van de dag. 

Het valt overigens op dat op we deze camping, maar ook op de andere campings waar we tot nu toe zin geweest, zo vaak de Dukdalf camping stoelen zien! Zo kunnen we Maassluis niet vergeten.. De campings heten hier trouwens "autocamp". Deed me eerst een beetje denken als "kampers" met een auto (beetje Vinkenslag maar dan in het buitenland).  Bij het uit de camper stappen maak ik opeens een rare stap en ga ik door mijn enkel. Dat is een hele slechte timing met het programma van morgen in het vooruitzicht. Dat wordt zwachtelen !

Donderdag 17 juni - Plitvice

Vandaag stonden de Plitvice meren op het programma. We hadden al gehoord dat het echt heel erg de moeite waard was, dus nu konden we dat zelf gaan beoordelen. 

Het nationale park ligt minder dan 10 kilometer van de camping, dus dat is 's ochtends een kort ritje.  Nadat we het kaartje hebben gekocht wandelen we naar de ingang en maken we gelijk een korte oversteek met een boot. De helderheid van het water en de prachtige kleur van het water, een bijzondere kleur blauw groen, valt al gelijk op. Gelukkig is het perfect weer voor het bezoeken van het park, tussen de 20 - 25 graden. Het water is wel zo ongelofelijk helder, we kunnen ons allebei niet herinneren wanneer we zulk helder water hebben gezien. 

Nadat het bootje ons heeft afgezet begint het wandelen voor ons. De paden in het park zijn heel mooi aangelegd, allemaal van houten bielzen en gaan zo volledig in de natuur op. Het is wel goed opletten geblazen waar je je schoenen zet, voor je het weet verstap je je. Voor Bowie is het af en toe ook best pittig, maar gelukkig heeft Bowie grote brede poten, anders was het echt geen doen (af en toe zit er natuurlijk ruimte tussen die bielzen). Gelukkig is het allemaal goed gegaan. 

Het nationale park is echt een must als je naar Kroatie gaat. Je moet je voorstellen dat je door een natuurpark loopt en onderweg allerlei meren tegenkomt waarin watervallen op uit komen. En dat is wel zo ongelofelijk mooi. Het park bestaat uit de boven- en benedenmeren. Wij hebben de bovenmeren het uitgebreidste bekeken. Je kan er als je wilt echter twee hele dagen doorbrengen en ik denk echt dat je er dan niet op uitgekeken bent. 

Op verzoek van Flip meld ik nog dat hij er als een pakezel bijloopt.. Ik heb trouwens veel plezier van mijn Teva's , door Flip steevast Tesla's genoemd (@ Robert, Flip ziet gezien het ontwerp zeker enige gelijkenis met een nader te noemen automerk), ze zijn overigens wel een stuk allrounder dan ik gedacht had. Ik ga er nog net niet mee naar bed (thuis maar weer aan de outfits gaan werken..). 

Voor ons was 1 dag in het park voldoende. Morgen vertrekken we weer richting kust, we zakken alleen al een beetje af naar het zuidelijke deel van Kroatie. 

Vrijdag 18 juni Plitvice - Nin (vlakbij Zadar)

Vanochtend zijn we vertrokken vanuit Plitvice. Met een beetje pijn in ons hart verlaten we de camping. het was daar toch wel heerlijk ruim. Eerst zijn we naar een camping in Staligrad Paclenica gereden. Dit op aanraden van een campinggast uit Oliva. Ondanks de lovende woorden waren wij het snel eens, wij vonden het niet echt heel bijzonder. Er moeten toch wel mooiere plekjes in Kroatie zijn. Dus maar weer vertrokken. Nu op naar Nin. Volgens de reis- en campinggids, een geweldige baai op een afstand die we wilden overbruggen.

Bij onze eerste keus liepen we een blauwtje. En niet omdat de camping vol was, maar om een onduidelijke reden. Toen we vroegen of we even mochten rondkijken was dat het teken om ons vriendelijk doch dringend te adviseren naar de camping 200 meter verderop te gaan. Ik begrijp nog steeds niet waarom, maar onze oude Kroatische campingbaas bekeek het dan maar met zijn camping! Dan toch niet. Toen dus beland op onze tweede keus. Kleine camping, op zich ok, maar nog niet in een baai waarop ik had gehoopt (kleine baai met mooie rotsen ernaast, kraakhelder water, zoiets..). Vanmiddag even in de (grote) baai op het strand gelegen. 

Langs de weg hadden we al diverse keren borden met afbeeldingen van varkens aan het spit gezien. Vanmiddag zagen we voor het eerst langs de weg een varken rondjes draaien. Ik weet het is zo hypercriet als wat maar ik zie ze toch liever gelijk als karbonade bij keurslager Baars liggen. Zo aan het spit is best confronterend. 

's Avonds stadje in geweest. Het is een heel oud stadje waarin diverse resten te zien zijn uit de tijd dat de Romeinen "op bezoek" waren in Nin. Het waren echt "resten", voor ons beetje te veel voorstellingsvermogen nodig om er nog wat in te zien. Wel gezellig stadje verder.

Zaterdag 19 juni - Nin

Besloten een dagje te blijven in Nin en te luieren. Lekker naar het strand geweest. 

Zondag 20 juni Nin - Krka - Zaboric

Vanochtend bijtijds vertrokken. Planning was naar een relaxcamping op een schiereiland zo'n 100 kilometer verderop te gaan. Toen we er bijna waren, was het best wel fris. Dus planning maar weer omgegooid en doorgereden. 

Omdat het een beetje bewolkt was en we, omdat we hadden doorgereden, nu toch in de buurt waren zijn we naar een ander Nationaal Park gegaan, Krka (nog steeds geen idee hoe je het uitspreekt...). Bij aankomst doet het een beetje denken aan Plitvice (meren en de kleur van het water), maar al snel is duidelijk dat dit toch wel iets heel anders is. Het zijn met name watervallen in dit park en het is veel commerciëler (drankje, hapje, souvenirwinkeltjes). Klap op de vuurpijl is dat je onder een van de grotere watervallen kunt zwemmen. Als iedereen daar mag zwemmen, dan mag Bowie dat ook.. Vooral de grotere watervallen zijn echt heel mooi, maar als geheel vinden we Plitvice toch wel echt mooier en meer één met de natuur (natuurliefhebbers als we zijn ;)). 

Vanaf de parkeerplaats was het een kleine kilometer afdalen naar het park. Naar beneden wandelen met Bowie is nog niet zo'n straf. Terug zagen we niet zo zitten, met name omdat het ondertussen behoorlijk warm was geworden. De bus van het park mochten we alleen in als we Bowie een muilkorf om zouden doen. We hebben er één bij ons voor noodgevallen. Dit was er één.. Hup omgedaan en de bus in. Dat scheelde weer een forse vervelende wandeling. 

Daarna weer en route. De uitgekozen camping is het niet geworden. Onderweg zagen we vanaf de weg beneden een  mooie baai liggen en daar vlak na een bord voor een camping. Ik denk dat er (maximaal) zo'n 30 plaatsen zijn en we hebben echt een heel mooi plekje, van onder de bomen zicht op de zee en het haventje voor de baai. Net een ansichtkaart :). Als het weer een beetje meewerkt houden we het hier wel even uit!

Maandag en dinsdag 21 en 22 juni - Zaboric

Twee dagen beetje geluierd. De camping is heel eenvoudig, vooral het plekje is zo mooi en de sfeer zo relaxed. Waar het sanitair bij sommige campings zo mooi is, douchen we hier met een douchegordijn en geen deur voor de douche. Ach het hoort er alemaal bij....

Het dorpje Zaboric is echt een klein dorpje met geen toeristenwinkeltjes en ook nagenoeg geen restaurantjes. Des te opmerkelijker is het dat om de hoek bij de camping een supertrendy tent zit waarvan je zo zou denken dat je in Ibiza zit. 

Vandaag moest een pakketje naar het postkantoor (dat na twee dagen is bezorgd in Nederland!) en de eigenaar van de camping was zo vriendelijk mij er heen te rijden. Dus in zijn oude Renault (ik denk echt een jaar of 40 oud ongelogen!), zonder zijspiegel, stoelen volledig doorgezakt, etc. op weg. We scheurden over de bergwegen. Ik had het idee dat ik in een Louis de Funes film terecht was gekomen!

Ik had al eerder geschreven dat we hadden gezien dat van alles achter campers wordt gehangen en meegenomen. Op onze mini camping kregen we daar vandaag ook een staaltje van te zien. Op enig moment kwam er een camper het terrein op rijden, zo groot dat wij ons al afvroegen of deze hier uberhaupt kon worden neergezet. Dat lukte. Even later kwam de eigenaar van de camper opnieuw aanrijden. Nu met een trailer met daarachter een quad en een jetski. De combinatie van zo'n luxe camper en andere speledingetjes met zo'n eenvoudige goedkope camping was bijzonder..

's Avonds staan trouwens de sterren aan de hemel en het is ongelofelijk zo veel het er zijn. Echt honderden. Zo mooi te zien!

Woensdag 23 juni Zaboric - Dubrovnic

Vannacht en vanochtend heeft het weer heel hard geregend. Los daarvan was ons plan vanochtend te vertrekken. Op naar Split, zo was de bedoeling.. Onderweg naar Split bleef het maar zeer somber weer en ook regelmatig een regenbui. Daarom maar besloten de dag te benutten om naar Dubrovnic te rijden.  

Tot een kilometer of 100 voor Dubrovnic rij je over een snelweg en dan houdt de snelweg op.. Op een éénbaansweg rij je dan naar Dubrovnic. Heel bijzonder dat je over zo'n weg (wel prachtig langs de kust van Kroatië) naar zo'n grote stad rijdt. 

Al rijdende op de weg zien we opeens borden voor een douanepost. Hé ? We zitten toch in Kroatie ? Naar blijkt een klein stukje van de kust grondgebied van Bosnië Herzegowina te zijn.. Streng kijkende douanebeambten vragen ons paspoort en we worden weer gekeurd, althans zo ervaren we het. En niet alleen wij...De douaneambtenaar vraagt ook naar Bowie's papieren! Nadat we hem het hondenpaspoort (vrijwel alles in het Nederlands geschreven..) overhandigen bladert hij er in (veel zal hij er niet uit wijs zijn geworden lijkt mij..) en mogen we door. 

Eenmaal weer op zien we kraampjes met fruit, zelfgemaakte olijfolie en diverse likeurtjes. Het ziet er leuk uit. 

Voor we naar de camping gaan doen we nog even boodschappen en heb ik Flip voor de tweede keer deze vakantie geprobeerd te "vergiftigen" (aldus Flip..). Ik had namelijk alcoholvrij bier gekocht.. en eerder deze vakantie cafeinevrije koffie.. 

Als we er bijna zijn, is het uitzicht geweldig. Voor ons zien we een mini exemplaar van de Erasmus brug met daarnaast diverse cruise schepen. verder heuvels waar overal huizen op zijn diverse baaien met veel bomen en bootjes. 

Daarna snel naar de camping. Het is een grote camping, een kilometer of vijf van de oude stad af. Achter de camping ligt een strand (ook hier keien en steentjes) en we zien de cruiseschepen weer liggen (nu aan de andere kant van de inham) ! Kortom prima uitvalsbasis om naar Dubrovnik te gaan. 

Donderdag 24 juni Dubrovnik

Als we naar buiten gaan zien we een strak blauwe lucht en het is al behoorlijk warm. Dat is wel wat anders dan gisteren. Later horen we dat het gisteren voor de eerste keer in twee maanden (!) heeft geregend in Dubrovnik. 

Gisteren hoorden we al dat we niet met Bowie in de bus konden naar de oude stad van Dubrovnik. Wandelen is met heuvel op, heuvel af, deze temperaturen en de afstand helemaal geen optie. Dan maar met de taxi en Bowie in de kofferbak. We worden voor de oude stad afgezet. 

De oude stad Dubrovnik is bijzonder, heel bijzonder. De reisgids omschrijft het als: "het pareltje van de Adriatische kust, een van de mooiste steden van Europa en een stad van superlatieven". De oude stad is ommuurd door in de 12e eeuw gebouwde muren, gelegen aan felblauw superhelder water aan de voet van bergen. Ondanks dat Dubrovnik zwaar te lijden heeft gehad van de oorlog is daar in de oude stad (voor ons) niets meer van te zien. Vrijwel alles is gebouwd van witte stenen. Een grote witte, autovrije, stad. Je komt de stad binnen door de stadspoort en dat is gelijk heel indrukwekkend. Dan een grote brede "hoofdstraat" met vele hele smalle zijstraatjes en links en rechts mooie gebouwen, kerken, etc en daaromheen de stadsmuren en daarnet buiten een klein haventje. En dat alles gevuld met terrassen, restaurantjes en winkeltjes. Omdat blijkbaar de prijzen de pan uit rijzen is wonen in de oude stad een zeldzaamheid geworden. En dat vind ik het enige jammere, je ziet overal alleen maar toeristen, het is bijna een openlucht museum geworden. De oude stad is prachtig, maar "leeft" niet zoals een echte stad. Tot slot nog met de kabelbaan (waar Bowie weer niet in mocht :() naar een uitzichtpunt boven de oude stad gegaan en daar genoten van het uitzicht! 

Omdat het ondertussen bloedheet was, zijn we eind van de middag terug gegaan naar de camping, het was weer mooi geweest. 

Vrijdag 25 juni Dubrovnik - Molunat

Vanochtend zijn we vertrokken uit Dubrovnik en nog zuidelijker gereden, op zoek naar een leuke kleine camping op een mooi plekje. We zijn zo'n 40 kilometer onder Dubrovnik gestrand, in Molunat. Een heel klein plaatsje, een hele kleine camping, met uitzicht op een mooie baai met een aantal eilanden voor ons. 

Zaterdag 26 juni Molunat

Vandaag beetje niets gedaan. We wilden hier enkele dagen blijven tot we vanmiddag merkten dat de baai toch wel erg druk werd. Morgen weer en route !