Een echt meerlandenweekje

Allereerst bedankt voor alle leuke en lieve reacties. Dat vinden we ontzettend leuk! Als jullie overigens nog tips hebben en/of leuke campings weten in Kroatië, dan horen we het graag!

Dinsdag 9 juni Barcelona - Cadaques (Port Lligat) - Béziers

Vandaag is het weer tijd om te vertrekken en zullen we naar Frankrijk gaan rijden. Maar voordat we dat doen hebben we nog één doel, het huis van Salvador Dali in Port Lligat (bij Cadaques) bezoeken. Zondag had ik op internet gekeken of het echt de moeite waard was. Bij toeval las ik daar dat reserveren vooraf per internet noodzakelijk is. Wat een geluk dat ik het nu las. We wilden er eigenlijk afgelopen vrijdag, zonder reservering..., heen rijden en hadden er dan dus niet in gekund. Vooral als je bedenkt dat het toch wel een aardig stukje rijden is, is dat toch wel heel erg zonde als je er dan eindelijk bent en er niet in kan! Zondag bleek voor dinsdag nog maar één kaartje om 1 uur 's middags beschikbaar te zijn. Ik heb de knoop doorgehakt en het kaartje besteld.

De rit naar Cadaques gaat via Figueres en dan door de bergen naar de zee. Je vraagt je dan weer af, hoe konden de mensen daar vroeger komen, door al die hoge bergen ? Maar goed, wij tuften er met onze camper heen. We waren er uiteindelijk veel te vroeg (rond half 12) en wat een geluk, ik (Flip, de lieverd, offerde zich op bij Bowie te blijven) mocht er om 11.50 in. Per 10 minuten wordt een groepje van maximaal 10 bezoekers er in gelaten. Grote voordeel is dan dat je natuurlijk niet met hele volksstammen tegelijk door het huis op dezelfde plekken bent. En tja, hoe moet je het huis van Dali beschrijven. Dat is eigenlijk haast niet mogelijk. Het huis aan de buitenkant is een typisch Spaans huis op een afgelegen plek (zeker destijds), direct aan een klein "haventje" met vissersboten, aan de binnenkant heel veel kamers waar overal bijzondere objecten zijn te zien. Ook al ben je geen Dali fan, als je in de buurt bent, ga kijken, het is enorm de moeite waard!

Daarna zijn we gaan rijden naar Frankrijk. We zijn beland in Béziers, op een camping aan het "Canal du Midi" (het kanaal dat de Atlantische Oceaan en de middellandse Zee verbindt). 's Avonds hebben we er langs gelopen. Langs het stukje waar de camping ligt, liggen er met name oudere boten van mensen die daar waarschijnlijk wonen.  

Woensdag 10 juni Béziers - Cassis

Vanochtend vertrokken richting de Franse Riviéra. Het weer wordt eind van de week wat minder, maar vandaag en morgen zou het nog redeljk zijn. Nadat ik alles op de kaart heb aangekruist wat de moeite waard is volgens vrienden en reisgidsen, is maar één conclusie mogelijk, ook hier moeten weer keuzes worden gemaakt. Als we alles willen doen, zijn we weken bezig en we willen naar Kroatië.. 

Keuzes maken is niet echt mijn ding, maar we besluiten naar de Pont du Gard te rijden. Een Romeins aquaduct, gebouwd rond het begin van de jaartelling. Het aquaduct bestaat uit drie etages, is zo'n 50 meter hoog en is 360 meter lang. We lopen er een tijdje rond, Bowie neemt een duik in de rivier daar (zo die is ook weer afgekoeld..) en vertrekken weer. Leuk om gezien te hebben. 

Arles stond oorspronkelijk op het programma maar we besluiten de stad en het amfitheater te laten voor wat het is en naar de kust naar Cassis, een plaatsje vlakbij Marseille te rijden. De reisgidsen zijn er lovend over (en Eugenie was dat ook :)!). We komen daar rond een uur of vier aan en parkeren de camper op een camping. De camping ligt wat hoger in de bergen en de haven en het strand een stuk lager (héél bijzonder..). Nadat de camper gesettled is (elektriciteit aangesloten, ramen open, koelkast op elektriciteit) gaan we naar beneden wandelen. Warm, maar gelukkig is er schaduw om in te wandelen. 

We wandelen in zo'n 20 minuten naar beneden en zijn dan in het haventje. En wat ziet dat er gezellig en sfeervol uit! Niet al te groot, leuke relaxte sfeer, mooie roodkleurige bergen op de achtergrond. De foto's hebben we gemaakt met de camera waarvan de lens kapot is/was. Flip heeft de bevestiging van een schijfje op de lens provisorisch gemaakt met 10 secondenlijm (.....)  en tot nu toe blijft het mechamisme aan de lens zitten en kan de lens aan de camera worden "geschroefd". De lens blijft nog zitten.. 's Avonds drinken en eten we wat in Cassis en gaan we met een toeristenbusje terug naar de camping. Zo dat scheelt een stevige wandeling naar boven in de hitte...

Op de camping zijn ook nog staande toiletten. Ik heb er wel over gehoord dat deze er vroeger veel waren, maar tot nu toe hebben we er nog geen één aangetroffen. Op deze camping dus wel. De douches hebben een druksysteem, drukken voor water. Als je op de knop hebt gedrukt en je shampoo hebt gepakt kan je al weer drukken. Pfff, deze douche is wel erg scherp ingesteld... We verbazen ons, in het algemeen, ook over de hoogte van de gootstenen waarin je de vaat doet. Zijn wij nou zo lang (niet echt lijkt mij?) of zijn andere mensen nou zo kort ? Wij staan er vaak enorm gebogen..

Donderdag 11 juni Cassis - La Madrague (Hyeres schiereiland)

De kust bij Cassis is volgens de reisgidsen erg mooi en in het centrum(pje) van Cassis liggen diverse boten waarmee tripjes naar de kust ("les Calanques") kunnen worden gemaakt. Rond een uur of negen zijn we afgedaald vanaf de camping naar het haventje en kopen we kaartjes om een tochtje van twee uur te maken. 

De kust is inderdaad erg mooi, hele grillige rotspartijen die je vanaf het water natuurlijk het beste ziet. Van tien tot twaalf varen we en het is al weer erg warm en omdat de boot ook weer niet zo hard vaart is het ook op de boot bij vlagen behoorlijk warm. 
 
Bij terugkeer lopen we naar een stukje strand ("eigenlijk meer steenplateau's en rotsen) vlak naast het gewone strand om Bowie even te laten zwemmen. Op de "boulevard" is het een drukte van jewelste. Er is blijkbaar een ralley van (hele) oude Bugatti's welke daar allemaal staan geparkeerd. Het ziet er echt gaaf uit en we bewonderen ze even. 

Rond een uur of twee vertrekken we  uit Cassis naar het schiereiland bij Hyeres en rijden naar het "stadje" La Madrague op het uiterste puntje. De camping bevindt zich in een dennenbos en we krijgen een rustig plekje. Nadat we zijn gesettled gaan we even naar het strand en relaxen daar even. 

Het is de bedoeling morgen naar St Tropez te rijden, daar zitten we nu echt dichtbij, maar de weergoden lijken duistere plannen te hebben. Morgenochtend zien we wel...

Vrijdag 12 juni La Madrague - St Tropez - Antibes

Vannacht hebben Flip en ik allebei wat onrustig geslapen. Misschien omdat Chris (de zoon van Ingrid (Flip's zus) en Michelle hun eerste kindje verwachten wat waarschijnlijk vannacht zou worden geboren en wat we ook best spannend vinden. Bij het ontwaken kijken we gelijk op de telefoon en jaaaa, Michelle is bevallen van zoon Jones! Later die dag spreken we Chris en wat zijn we blij voor ze! Ook door middel van dit verslag willen we jullie nogmaals feliciteren!!

Het weer in La Madrague is niet echt overeenkomstig onze jubelstemming, veel regen, donder en bliksem.. Na rustig te hebben opgestart (het zou langs de hele Franse zuidkust vrij slecht zijn) vertrekken we richting St Tropez. We rijden langs de kust en wonder boven wonder is het droog. Cross fingers dat het zo blijft! 

Na een kleine twee uur rijden zijn we bijna in St Tropez. Een klein winkelcentrum waar de hele Franse Zuidkust zijn inkopen lijkt te doen. Ik denk dat iedereen met angst en beven denkt aan de prijzen in het kleine Franse stadje en dat voor wil zijn.. Nadat ook wij wat inkopen hebben gedaan in het winkelcentrum en verder rijden zien we aan onze rechterhand een terrein met honderden (?) campers en caravans. Het lijkt wel het witte dorp, maar dan zonder huizen op een stuk dorre grond. Wat ziet dat er troosteloos uit. Omdat wij het te laat zien, rijden we maar door en houden ons hart vast of we de camper dan kwijt kunnen in St Tropez.. Al die volksstammen zullen hun camper of caravan daar immers niet voor niets parkeren...

Het geluk is echter aan onze hand. Bij toeval (of bestond dat niet :) ?)  is er een plekje vrij naast het grote parkeerterrein aan de haven in St Tropez. Wat een mazzel! Waarschijnlijk heeft het ook te maken met het feit dat het weliswaar droog en warm is, maar verder behoorlijk waait en de zon niet doorkomt (géén blauwe lucht op de foto's dan maar fotoshoppen ?)..

We parkeren de camper, betalen voor de zekerheid maar voor twee parkeerplekken en wandelen naar de haven. Daar liggen de vele jachten, alle soorten en maten. Leuk om te zien. Wat verder wandelend zien we alle terrassen liggen waar (wellicht?) the rich and famous, the wannabees en de gewone man zitten. We nemen een drankje op één van die terrassen en ik krijg gelijk een flashback Ibiza.. 8,50 voor een cola en 8,50 voor een biertje. Verstand op nul denken we maar.. Daarna lopen we nog door het centrum van St Tropez heen. Het ziet er erg leuk uit. Met een klein beetje fantasie kan je je zo voorstellen hoe het er hier zo'n 50 jaar geleden uit moet hebben gezien. We hebben haast alleen maar oude huizen en gebouwen gezien en geen hoogbouw. De stranden van St Tropez laten we maar voor wat het is. Bowie mag er toch niet op en we zouden helemaal weggewaaid zijn. 

St Tropez in ging redelijk snel vanmiddag, maar eruit bleek een drama, we doen er ruim een uur over. Hoe zal dit in hemelsnaam zijn in de zomer ? Wij rijden daarna naar Antibes waar we overnachten op een camping. 

Zaterdag 13 juni Antibes (Frankrijk) - Monaco - Finale Ligure (Italië) 

Vandaag staat Monaco op het programma. Op zich niet zo heel ver van Antibes vandaan, maar de grote uitdaging zou parkeren worden. Daarom was ons oorspronkelijke plan naar een stadje zo'n 75 kilometer verderop te rijden en in dat stadje de trein naar Monaco te nemen. Uiteindelijk zijn we naar Menton (Franse stad naast Monaco) gereden en hebben daar informatie ingewonnen op basis waarvan we toch naar Monaco zijn gereden. In Monaco is welgeteld één parkeergarage geschikt voor campers en waar dan ook nog heel weinig plekken zijn. Dankzij de ingewonnen informatie vonden we de parkeergarage en was er wonder boven wonder ook nog plek. 

Als je overigens rijdt naar en in Monaco moest ik ook weer denken aan het ongeluk met prinses Gracia. Vooral langs de kust zijn het redelijk wat bochten. Wat een drama zal dat zijn geweest. Als je door Monaco rijdt realiseer je je ook hoe bijzonder het is dat hier een Formule 1 race wordt gehouden. Zo veel bochten en bebouwing, en dat binnen een "stad".  

Monaco zelf is ook een wereld apart. In het grootste gedeelte (alhoewel Monaco zelf natuurlijk zo groot is als een postzegel) is alles op en in elkaar gebouwd. Dat ziet er best indrukwekkend uit. Het ligt natuurlijk ook aan zee en in de jachthavens liggen enorm grote jachten. Nog veel groter en meer dan in St Tropez. Verplicht nummer was natuurlijk ook het beroemde casino met de dure auto's pal voor de deur geparkeerd. 

Omdat Monaco in feite op de rotsen/kust is gebouwd is het behoorlijk veel trappen en tegen bergen/heuvels op lopen. Het was vandaag behoorlijk bewolkt en benauwd. Flip vervloekte Monaco al snel (trap op, trap af, heuvel op, heuvel af, Bowie's tong lag op de straat en Bowie vertikte het op een gegeven moment zelfs verder te wandelen..). 

Na er enkele uren te hebben doorgebracht zijn we weer op weg gegaan. Het begon al snel te regenen en het waaide heel erg. Behoorlijk inspannend voor Flip om te rijden. Onderweg zien we veel Italiaanse stadjes met prachtige namen. De huizen in de stadjes lijken net pastelkleurige legostenen die op de bergen zijn gestapeld. Het ziet er zo leuk uit. Verder valt het ons op dat er ook zo veel kassen staan. Wel uit het jaar kruik. Werk genoeg hier voor de Westlandse kassenbouwers! 

We zijn nu in Finale Ligure. Een Italiaans stadje vlakbij Genua. We staan daar op een toch wel heel bijzondere camperplaats, pal aan de zee, de camper alleen gescheiden van de zee door de rotsen. Er staan wel zo'n 50 campers op een rij. Bij aankomst was het weer gelukkig redelijk opgeklaard en hebben we 's avonds op de boulevard van het stadje wat gewandeld en de lekkerste Italiaanse pizza ooit gegeten. Hmm heerlijk dat vakantiegevoel! 

Zondag 14 juni Finale Ligure - Portofino

Vanochtend weer vertrokken richting Cinque Terre ("vijf stukjes land") . Vijf dorpjes aan een, naar het schijnt, spectaculair stukje kust, zo'n 100 kilometer onder Genua. Relatief dichtbij dus. In mijn boek "1000 plekken die je echt gezien moet hebben" stond ook Portofino, het meest gefotografeerde dorp ter wereld volgens het boek nogal liefs. Slechts zo'n 30 kilometer onder Genua en op de route naar Cinque Terre.

De rit naar Portofino was uiteindelijk weer een stuk tijdrovender dan gedacht. Eenmaal aangekomen in het stadje naast Portofino, was het een drukte van jewelste en waren er alleen maar parkeerplaatsen voor auto's. Al rijdende door het stadje, op zoek naar een parkeerplaats voor de camper, reden we ongemerkt naar Portofino. Uit mijn ooghoeken zag ik een bord, in het Italiaans, waarvan het mij niet helemaal duidelijk was wat het betekende. Iets met 6 meter ? Het bord was al weer uit het gezichtsveld en bovendien volledig in het Italiaans. Na de rit langs de kust, vol met haarspeldbochten en veel plekken waar je elkaar niet kon kruisen en aangekomen in Portofino, werden we direct door de politie opgewacht. Het bord betekende dat voertuigen welke langer waren dan 6 meter niet verder mochten rijden... Dat werd de eerste boete van de vakantie en die dag...

Dus dat betekende direct rechtsomkeerd en gelijk weer diezelfde ellendige bergweg terug. Na heel lang zoeken vonden we uiteindelijk in het stadje, ver weg, een parkeerplek voor de camper. En dan betalen voor het parkeren.. Het was mij volstrekt onduidelijk wat er precies stond op het bord. Gelukkig was een Italiaan zeer hulpvaardig en vertelde dat vandaag, op zondag, geen parkeergeld verschuldigd was. Een meevaller, zo leek het..

Weer teruggelopen naar het stadje en met de stadsbus (die mocht er wel heen rijden) naar Portofino. Een uiterst lieflijk haventje,met gekleurde huizen met diverse bootjes in het haventje. We hebben er een tijdje gezeten, rondgekeken en wat gedronken. Kwalificatie meest gefotografeerde dorp van de wereld vonden we wat ver gaan..

Bij terugkeer bij de camper bleek onze hulpvaardige Italiaan ons helaas niet goed te hebben voorgelicht want er zat (nog) een bekeuring onder de ruitenwisser. Daar word je niet blij van. 

Van de weersvooruitzichten ook niet echt.. De komende drie dagen wordt er veel regen voorspeld. We hebben besloten daarom morgen naar Kroatie te gaan rijden en hopelijk de zon tegemoet te gaan. 

Maandag 15 juni Portofino - Selce (Kroatië)

Vandaag vertrokken naar Kroatie, een afstand van zo'n 700 kilometer te overbruggen. Vooral het westelijke deel is tijdrovend, veel tweebaanswegen, heel veel tunnels, veel bochten en dat op de doorgaande wegen. Op een gegeven moment wel snelwegen waar je kilometers kan maken en door kan rijden. We blijven ons ook verbazen over de tolwegen. Het lijkt wel of je voor iedere snelweg waarop je rijdt tol moet betalen. 

Eind van de middag komen we in Slovenië aan, een land waarvan we eigenlijk geen idee hadden hoe het er uit ziet. Eén ding zien we al snel, met de prijzen voor diesel is niets mis, zo'n 1,24. Verder ziet het, vanaf de wegen waarop we rijden, er keurig uit. Goede wegen, veel groen, heuvelachtig. De hotels en restaurants die we langs de weg zien, lijken alleen allemaal dicht of zijn uitgestorven (omdat het nog geen hoogseizoen is) ? Ook de Slovenen vonden tol heffen wel een goed idee, we moeten voor dat kippenstukje dat we door Slovenië moeten rijden om vanuit Italie in Kroatie te komen een vignet kopen. Pfff. 

Dan de grensovergang van Slovenië naar Kroatië. Er lijkt serieus naar ieder voertuig te worden gekeken. Wij worden ook even gewikt en gewogen, maar mogen doorrijden. We besluiten te rijden naar een terrassencamping aan zee in Selce, een plaatsje zonder toeristische trekpleisters. De ACSI korting is in Kroatie al niet meer van toepassing, ruim 33 euro voor een nacht op de camping met de camper. Dat was in Frankrijk en Spanje wel anders.. Ook het aantal plaatsen is wel wat anders dan we gewend zijn, er kunnen 1.500 vakantievierders hun heil zoeken. We staan gelukkig dichtbij zee en daardoor hebben we niet het idee dat het relatief groot is. We hebben begrepen dat de campings in Kroatie in het algemeen veel groter zijn. We gaan het meemaken. 

's Avonds doen we meestal een spelletje (take 5 is mijn favoriet geworden Patries!) en horen we de hele tijd accordeonmuziek (of iets dat er op lijkt..). We dachten dat een campinggast zijn kunsten aan het vertonen was, maar als we een laatste rondje met Bowie maken blijkt dat de lokale bevolking op de steiger een gezellig samenzijn heeft en daarbij hoort de muziek. Gelukkig worden het voor ons slaapliedjes..

Dinsdag 16 juni Selce

's Ochtends worden we gewekt door harde regen, hele harde regen. Neeeee, de was hangt buiten!! Naar binnen halen heeft geen zin meer, het regent enorm hard. Dan maar hopen op zon later die dag. We hebben besloten even een rustdag in te lassen. 

En zowaar rond een uur of negen is het weer droog en komt de zon door. Het proces van eerder die dag herhaalt zich.. Wij nog een was gedaan en opgehangen en begin van de middag gaat het weer regenen en niet een klein beetje. We zijn op tijd de was binnen te halen, maar in een camper heb je niet echt veel plek om de was op te hangen...

Gelukkig is het na zo'n 1,5 uur weer droog en komt de zon weer helemaal door. Wat een weeromslag!

Behalve Dean heeft ook Bowie trouwens deze vakantie zijn zwemdiploma gehaald. Overal waar er een mogelijkheid is om Bowie te laten zwemmen doen we dat, omdat ze het zo leuk vindt en omdat ze er goed van afkoelt. Waar ze in Nederland meestal een beetje poeldelde zwemt ze nu hele stukken. 

Dan merken we dat de koelkast vrijwel niet meer koelt. Flip vermoedt dat het probleem is dat de camper niet waterpas staat, koelkasten vinden dat wat prettiger... En dat de camper niet waterpas staat is een ding dat zeker is. Het door ons gekozen plekje is nogal schuin en we hebben de camper op de leukste manier neergezet, zonder keggen (soort blokken om de camper recht(er) te zetten). In de hoop dat dat het is, besluiten we de camper te verplaatsen (de volgende dag blijkt dat de koelkast het gelukkig weer doet). 

Opeens kregen we ook het raam aan de achterkant niet meer dicht (stond in hoogste stand open om te luchten). Dat is een aardig probleem, want met een open raam kan je natuurlijk niet rijden. Flip heeft een mini gereedschapskist meegenomen en heeft het gelukkig opgelost.