Viva Espana !

Zaterdag 30 mei 2015 -- Oliva 

Vandaag de laatste volle dag in Oliva. Lekker weer gelukkig dus de dag grotendeels op het strand doorgebracht. Nog heerlijk met Bowie regelmatig de zee in geweest. Dat zal na vandaag wel weer even duren waarschijnlijk. Gisteravond alles ingepakt, voelt bijna als zo'n laatste dag van je vakantie, maar gelukkig hebben we nog twee maanden voor de boeg. Wat een geluksvogels zijn we toch !

Zondag 31 mei - Oliva - Valencia - Mont Roig del Camp

Vanochtend bijtijds op en vertrokken naar Valencia, de op twee na grootste stad van Spanje. Waar met name ik er toch wel een beetje van baalde dat het wel erg fris/koud was (of regende) toen wij in bepaalde steden in Noord Spanje waren, realiseer ik me nu weer des te meer dat een stad bezoeken als het rond de dertig graden is, ook niet echt ideaal is.. Niet voor ons, maar helemaal niet voor Bowie. Het arme beest heeft natuurlijk een dikke vacht, die ook nog eens grotendeels zwart is. 

We hebben een paar uur (eigenlijk veel te weinig) doorgebracht in Valencia, genoeg in ieder geval om een goede indruk van de stad op te doen. En we zijn onder de indruk, wat een mooie stad. In het "oude" centrum staan heel veel oude gebouwen die, zo lijkt het althans, in goede staat zijn. Aangezien de temperatuur in dit deel van Spanje over het algemeen rond de 25 graden ligt (in delen van het jaar iets hoger..) zie je dat er in dit deel van Spanje buiten geleefd wordt. Heel veel terasjes, restaurantjes. Dat hebben we dan ook maar getest..

Naast het oude centrum is er bij het havengebied van Valencia een, vind ik, spectaculair kunst- en wetenschapscomplex gebouwd. Het ziet er echt super uit en daardoor vergat ik bijna dat het op een gegeven moment ruim dertig graden was.. Maar voor wie ook eens naar Valencia gaat, dit mag je niet missen ! 

En nu weer en route, noordwaarts via de kust. Langs de weg zien we ook nog steeds veel sinaasappelbomen en ook olijfbomen. Niet zo vreemd dat er nogal wat olijfbomen uit Spanje worden geïmporteerd, je ziet er hier zo veel, volgens mij zijn die Spanjaarden blij dat er van die gekken zijn die die oude uitgebloeide bomen van ze kopen... (ik ken overigens nog wel een stel die dat ook heeft gedaan (....).

Vanavond zijn we, letterlijk en figuurlijk, gestrand in Mont Roig del Camp, een klein plaatsje onder Salou. Een mede camperaar die we in Oliva hebben ontmoet (zouden we al horen bij de camperaarsclan ?) had ons deze camping geadviseerd. De camping ligt direct aan het strand. Er zijn geen vrije plekken meer beschikbaar aan de rand van de camping bij het strand, maar we staan er wel heel dichtbij (5 meter?) en hebben redelijk vrij zicht op de zee en het strand. Wat uniek zo'n plek weer en Bowie kan weer lekker zwemmen. 

Maandag 1 juni Mont Roig del Camp

Vanochtend zien we als eerste dat de camperbus voor ons gaat vertrekken. We kunnen de verleiding niet weerstaan en besluiten onszelf een kadootje te geven en hier een dag te blijven. Na vertrek van de buren verplaatst Flip de camper en staan we pal aan het strand. Wat geweldig is dit!

De dag hebben we voor de camper en op het strand doorgebracht. Bowie poedelt regelmatig in de zee en doezelt onder de parasol op het strand. Dat Bowie het erg lekker vindt onder de parasol op het strand wordt (nog) duidelijker als Flip en ik wat eten bij de camper en Bowie plotseling opstaat, (alleen!) loopt naar het strand en (alleen!) onder de parasol gaat liggen... 

Op de grens van de camping en het strand staan een aantal prachtige hoge bomen. Tussen een tweetal bomen hangt een hangmat. Wij dachten dat deze door de medewerkers van de camping was opgehangen. Op het einde van de middag leek het mij wel lekker een beetje te hangen in de hangmat. Ik lag daar lekker een beetje weg te dromen (ruisen van de zee op de achtergrond, zonnetje in mijn gezicht) toen Flip opeens met een Bailey aan kwam. Perfect picture :). Wat bleek, de hangmat was van een Nederlands echtpaar en het was "traditie" dat de partner van degene die in de hangmat lag, degene in de hangmat een lekker drankje bezorgde. De vrouw van het echtpaar had dat Flip even ingefluisterd. Voor de liefhebbers (...), dit was een alles erop en eraan moment!

's Avonds voor de camper, zowat op het strand gegeten, wat een geweldige plek ! Na het eten plan de campagne gemaakt en een beetje met pijn in ons hart besloten morgen alsnog te vertrekken.

Dinsdag 2 juni Mont Roig del Camp - Salinas

We hebben een lange rit voor de boeg vandaag, niet zo zeer in kilometers (zo'n 300), maar een deel gaat door het nu Spaanse deel van de Pyreneën. En dat kost tijd. 

We verlaten de kust al snel nadat we op de verkeersborden diverse bekende vakantiebestemmingen zien staan (Salou, Cambrils, Barcelona, etc.). Na een uurtje richting binennland te hebben gereden zie we in de verte al weer de bergen. En niet alleen weer bergen, maar ook veel wijnstokken, heel veel. Ook langs de weg staan diverse borden van de wijnbodega's. Het is iedere keer ook weer zo bijzonder om te zien dat op bergtoppen kerkjes en forten zijn gebouwd. Vroeger zullen ze zo moeilijk bereikbaar zijn geweest. 

Onderweg zagen we opeens een hele grote dam. Toen we de dam waren gepasseerd zagen we dat het water achter de dam zo'n ongelofelijk mooie groen-blauwe kleur had, het deed me denken aan de zee in het Caribisch gebied. Ik denk dat we wel zo'n half uur langs de rivier met die prachtige kleur hebben gereden. Het was ondertussen bloedheet en diep binnenin vroegen we onszelf af of het wel zo'n goed idee was die heerlijke kust met zeewind te verlaten. 

Ondertussen waren we aangekomen in het stadje Ainsa. Volgens een bord bij de ingang, één van de mooiste stadjes van Spanje. Het was een zeer oud stadje, alles in zeer goede staat, maar erg rustig. Mooie terrasjes, maar met weinig mensen toont het toch niet zo gezellig. De prijzen zijn trouwens erg laag. Ik had een tapasmenu, voorgerecht, 4 tapas, entrecote, en een superlekker toetje (krokant rond "koekje", gevuld met warme pure chocola, mmmmm), en dat alles voor 12,50. Ongelofelijk, hoe kunnen ze het er voor doen.

De bestemming waarvoor we vandaag op pad gingen, hebben we uteindelijk niet gehaald. We staan nu op een hele kleine camping vlakbij met mooi uitzicht op de buren en weer erg rustig. Morgen gaan we naar het Nationale Park aan de Spaanse kant van de Pyreneen (2,5 week geleden waren we aan de Franse kant, dat is in feite achter de bergen waar we nu zitten).

Woensdag 3 juni Salinas - Andorra

Vanochtend allereerst vertrokken naar het Nationale Park. Ik dacht dat we er al dichtbij zaten, maar dat viel uiteindelijk toch tegen. Het was toch nog bijna 1,5 uur rijden. Eenmaal daar aangekomen was het wel mooi, maar vonden we de Franse kant eigenlijk toch mooier.. En daar hadden we dus heel wat uurtjes voor gereden..

Wat misschien nog wel leuker was, was dat er onderweg opeens een heleboel koeien en kalveren de weg overstaken. Ze hadden allemaal grote bellen om hun nek. De borden die waarschuwden voor overstekende koeien stonden er dus niet voor niets.

Onze volgende bestemming was Andorra. Nog geen 250 kilometer verderop, maar de navigatie waarschuwde al dat het ruim vijf (!) uur zou duren. Vooraf verwacht je dan her en der wel wat in te lopen. Dat viel behoorlijk tegen. Het werd een ware uitputtingsslag voor Flip als chauffeur zijnde. We kwamen namelijk weer volop in de bergen terecht. Dus volop smalle wegen, (heel) veel haarspeldbochten, mooie vergezichten. Die mooie omgeving vergoedt veel, maar op een gegeven moment ben je gewoon klaar met dat inspannende rijden met al die bochten. Wel heel veel hele kleine authentieke dorpjes waar de tijd stil leek te hebben gestaan, gebouwd op op het oog onmogelijke plekken. Ook heel veel bordjes voor wielrenners. Het lijkt mij verschrikkelijk in die bloedhitte daar in die bergen te moeten rijden (buiten was het rond de 33 graden!)..

Uiteindelijk waren we rond half vijf pas in Andorra. Andorra is klein, nog geen 500 vierkante kilometer en er wonen maar zo'n 80.000 mensen. Om Andorra in te rijden moet je eerst langs de douane. Erin gaat snel, maar aan de andere kant zagen we al diverse auto's staan waarin de douane aan het speuren was naar inkopen. Het is namelijk nogal goedkoop inkopen doen in Andorra.  Een slof sigaretten kost nog geen 30 euro. Sterke drank ook ongeveer de helft van wat het in Nederland kost en een litertje diesel net een euro. Volgooien maar.. Van bepaalde producten zijn er daarom maximum hoeveelheden vastgesteld welke je zonder het betalen van invoerheffingen mag kopen. 

Vlak voor de douane leek het mij een leuk idee een foto van de douanepost te maken. Dat bleek niet mogelijk te zijn want toen ik het fototoestel pakte bengelde de lens los van het toestel. Een grote tegenvaller. Morgen in Andorra maar op zoek naar een oplossing. 

Bij het rijden in Andorra vallen al snel de enorme hoeveelheid auto en motorzaken en benzinestations op. Het lijkt wel of er voor iedere inwoner een winkel is.. We besluiten vandaag niet naar de hoofdstad te rijden, maar in het eerste stadje, Sant Julia de Loria, te overnachten op een camperplaats. ´s Avonds nog een beetje in het stadje gewandeld, maar het is geen heel gezellig plaatsje. 

Donderdag 4 juni Andorra - Ille sur Tet - Nefiach

Vanochtend gereden naar de hoofdstad van Andorra, Andorra la velle. Het is goed zichtbaar dat het bewoonde deel van Andorra in feite ligt in een kloof. Heel veel bebouwing en vooral heel veel winkels. Waar echt alles te koop is wat je maar wenst. Wij wensen op dit moment maar 1 ding en dat is een nieuwe lens voor de camera..

In een groot winkelcentrum doen we navraag en het wordt al snel duidelijk dat het niet zal meevallen om de lens die we nodig hebben te kopen, zelfs niet in Andorra en of maken een optie is, tja daar hebben we eigenlijk geen tijd voor, als we al een bedrijf zouden kunnen vinden. 

We lopen nog wat rond in de stad, doen wat inkopen en vertrekken weer.Het wordt vandaag een drielandendag, want vanuit Andorra, rijden we via Spanje weer (even) terug naar Frankrijk.  

Bij de grens van Andorra is het even spannend, worden we er uit gepikt of niet ? En ja hoor, we worden er uit gepikt. Hmm, ik word toch een beetje zenuwachtig, we hebben eigenlijk iets te veel gekocht.. De douanier loopt door de auto, kijkt in bijna alle kastjes en de garage (de opbergruimte achterin de camper) en pffff, gelukkig, we mogen door. 

Als we Andorra en Spanje uit zijn en dus al weer in Frankrijk (weer in de bergen..) rijden, staat er een groep Franse douaniers op de weg die ons aanhoudt... Waar we vandaag komen, wat we daar gekocht hebben.. Nee toch, zijn we door de ene douanepost heen, krijgen we nog een controle, en dat op zo'n onverwacht punt. In mijn beste Frans probeer ik de vragen van de douanier te beantwoorden en gelukkig, we mogen weer door. 

We rijden naar Ille-sur-Tet. Een klein Frans plaatsje waar we gaan kijken naar "een door water gebeeldhouwd mineraal decor". Als we er aankomen is het al een uur of vijf en bloedheet, zo'n 33 graden! Hopelijk is het de moeite waard want in de bloedhitte eerst een stuk te lopen, daar word je niet blij van. Gelukkig is het echt heel mooi, het wordt ook wel vergeleken met orgelpijpen van wit steen van zo'n 10, 12 meter hoog,

We overnachten op een camping in een plaatsje vlakbij. Aan de overkant van de camping is een kleine boomgaard met perzikbomen. De perzikken hebben nog de grootte van een pingpongbal en zijn net zo hard als een tennisbal, al wel zo'n zacht fluwelen schilletje. 

Vrijdag 5 juni Nefiach - Figueres - Barcelona

Vanuit Frankrijk rijden we eerst via Frankrijk naar Spanje. Eerste bestemming is Figueres. Figueres is de geboorteplaats van Salvador Dali, de Spaanse surrealistische schilder, en daar is zijn museum gevestigd. 

Het is een heel bijzonder museum. Aan de buitenkant (het is het oude theater van de stad Figueres), maar vooral aan de binnenkant. Het museum is rond, kunstwerken (schilderijen, beelden, tekeningen, etc.) op verschillende wijzen tentoongesteld, groot, klein. Het is haast niet te omschrijven wat je allemaal ziet. Ik vond het heel erg de moeite waard. 

We wilden daarna rijden naar het huis van Dali aan de kust, maar omdat het al weer rond een uur of één was, besluiten we direct door te rijden richting Barcelona. We hebben daar al een plaats op de camping gereserveerd voor de komende dagen. Het is een hele grote camping, maar omdat we redelijk vooraan staan (met zicht op de zee :) en het daar rustig is, merken we het niet zo.

Zaterdag 6 juni Barcelona (Danielle met Bowie) / Alcudia - Mallorca (Flip)

Een beetje bijzondere dag, vanochtend is Flip rond half 8 opgehaald en naar het vliegveld van Barcelona gebracht. Excelsior 5 zit daar op trainingskamp (....) en daar mag Flip eigenlijk niet ontbreken. Flip blijft daar tot maandagochtend.

Ik heb besloten vandaag naar Barcelona te gaan. Met de bus van de camping word ik met Bowie middenin Barcelona gedropt. Het is weer erg warm en veel bezienswaardigheden zijn niet toegankelijk met een hond. Helaas. 

Aangezien we al enkele jaren geleden Barcelona hebben bezocht en Parc Guell toen erg mooi vond, besluit ik daar heen te gaan. Dat is ook een van de weinige bezienswaardigheden waar je met een hond naar binnen mag. Sinds vorig jaar mag je in Barcelona met een hond de metro in, dus dat is erg fijn. Eerst met de metro dus richting Parc Guell. Daar eenmaal aangekomen, met de nodige tussenstops, ook Bowie heeft het weer erg warm, blijkt er het nodige te zijn veranderd na ons laatste bezoek zo'n 10 jaar geleden. Meerdere entrees (voorkant en zijkanten) en een kassa waar je een kaartje kan kopen met entree binnen een bepaald tijdsblok. Het is redelijk druk en ik kan pas over twee (!) uur naar binnen. Maar ach, geen haast.. Ik besluit het kaartje te kopen en ergens te gaan zitten met een drankje. 

Parc Guell zelf is nog even mooi als ik mij herinnerde. En de tijdsblokken en de meerdere entrees zorgen er wel voor dat het binnen niet superdruk is. Met Bowie heb ik weer veel bekijks. Ze wordt vaak geaaid, aangeraakt en op de foto gezet. Een groep Japanners maakte helemaal bont, nadat ik aangaf dat ze de foto niet stiekem hoefden te maken was het hek van de dam. Enkele namen allerlei gekke poses aan naast Bowie, het moet niet gekker worden!!

In Parc Guell alles bij elkaar bijna vier uur doorgebracht en daarna wat op de Ramblas gezeten, drankje gedaan, etc. 

Om zes uur met de bus terug naar de camping, moe maar voldaan..

Zondag 7 juni Barcelona / Alcudia

Vandaag ben ik jarig, een beetje bijzonder om het hier samen met Bowie te "vieren". Diverse telefoontjes en andere berichtjes ontvangen, bedankt daarvoor !

Beetje rustig aan gedaan en op de camping gebleven. Flip is met zijn vrienden in Alcudia en heeft op een andere manier "rustig" aan gedaan.. 

Maandag 8 juni Barcelona

Flip is vanmiddag weer terug gekomen uit Mallorca. Beetje rustig aan gedaan en morgen vertrekken we weer!